پیدایش هنر نقاشی آبرنگ
قرن هجدهم سیر تحول نقاشی آبرنگ و عصر سفرهای بزرگ:
در اواسط قرن هجدهم، نقاشان انگلیسی با تابلو های آبرنگ شان مناظر و تصاویر تازه ای را از رُم ارائه دادند.
در آن دوره مکتب هنری نئوکلاسیسیسم، که شالوده اش بر اساس ادبیات بود، هنوز مورد ستایش قرار داشت و بر هنر معماری، نقاشی و پیکرتراشی تاثیری خاص گذاشته بود.
جنبش هنری نئوکلاسیسیسم بر آن بود تا با الهام از آثار هنری یونان و رُم باستان، اصول هنر کلاسیک را از نو بنیانگذاری نماید.
این جنبش هنری چنان تب و تابی در عالم هنر و هنرمندان جهان بر انگیخته بود که بسیاری از هنرمندان و هنرشناسان آن دوره هنری را وادار نمود تا به نقاطی دور سفر کنند؛ که گهواره تمدن کهن نامیده می شدند.
آتن و رُم بیش از سایر مکان ها مورد بازدید خارجیانی بوده که می خواستند رد پای دورانهای گذشته را از نزدیک کند و کاو نمایند؛ طاق نمای تیتوس، کلیزه، ستون ترایان، مقبره آدریان و … بنابراین چندان هم بیجا نیست که آن قرن را عصر سفرهای بزرگ نامیده اند. ادامه خواندن هنر نقاشی آبرنگ
